Fjällräven Polar
Fjällräven,  Persoonlijk

Fjällräven Polar 2017 – dag 5: Buiten slapen onder het Noorderlicht

Gisteren leken de weersomstandigheden nog zo onschuldig en zacht, maar schijn bedriegt! Toen we wakker werden bleek dat het ‘s nachts -15ᵒC was geweest! Geen wonder dat onze tentstokken aan elkaar vastgevroren zaten toen we de tent probeerden af te breken.. Zoals gister het opzetten van de tent een stuk makkelijker ging, ging vanmorgen ons ochtendritueel ook een stuk sneller. Honden voeren, ontbijten, tent afbreken, slee inpakken..

Multitasken op de slee

En voor we het wisten, konden we alweer op pad! Vlak voor vertrek kreeg ik er een extra passagier bij. De cameraman van gisteravond wilde graag een stukje meeliften en een interview met me doen tijdens het eerste stuk. Gezellig! Maar ook spannend, want met een camera op je snufferd wil je geen fouten maken. En het vertrekken met een slee is best een uitdaging. Je moet namelijk je voet op de rem houden terwijl je het anker uit de sneeuw trekt en dat allemaal met zes honden voor je slee die héél graag willen rennen.

screenshot2

slapen onder het Noorderlicht

Gelukkig verliep het allemaal vlekkeloos en na een uurtje of anderhalf op de slee was het alweer tijd voor een korte pauze. Ik weet niet of het kwam doordat ik gewend was aan het staan op de slee, of dat het een mentaal ding was dat veroorzaakt werd door het geweldige weer, maar ik had het idee dat ik net 20 minuten onderweg was. Gelukkig is een pauze nooit saai met een team van zes hondjes. Mijn leader dog kwam dan ook even bij me op schoot buurten toen ik besloot erbij te gaan zitten.

slapen onder het Noorderlicht

slapen onder het Noorderlicht

Het was een schitterende dag met stralend weer, strakblauwe luchten, hagelwitte sneeuw en doordat we vandaag een veel kortere afstand aflegden dan de dagen ervoor, vloog de dag voorbij. Vrij letterlijk zelf, want vlak voor we de finish bereikten kwamen we de beruchte bocht met afdaling tegen. Er gingen meer sledes met expeditieleden en al op z’n kant dan dat er sledes overeind bleven, maar gelukkig heeft niemand zich bezeert. Ikzelf ging ook historisch hard onderuit en lag al op de kant voordat ik de bocht door was. In de video onderaan mijn verhaal kun je ons zien vliegen. Beloof je niet te lachen?

slapen onder het Noorderlicht

Arriveren in kamp Sevujärvi

Vroeg in de middag kwamen we aan in alweer ons allerlaatste kamp van Polar 2017: Kamp Sevujärvi. Deze keer zaten we zo goed beschut tussen de bomen, dat het inparkeren van onze sledes behoorlijk next level was. Her en der bleven er mushers en sledes in takken hangen of zakten er mensen weg in de sneeuw. Dit zorgde voor nog wat meer hilariteit. Toen ik eindelijk mijn hondjes veilig aan de stake out line had en mijn slee op een veilige plek geparkeerd had, realiseerde ik me pas wat een prachtig kamp we hadden. De strakblauwe lucht zorgde voor adembenemende plaatjes. En hele goede hoop, want met zo’n heldere lucht moeten we haast wel Noorderlicht kunnen zien vanavond!

slapen onder het Noorderlicht

slapen onder het Noorderlicht

slapen onder het Noorderlicht

slapen onder het Noorderlicht

Een dekenfort bouwen van sneeuw

Maar voordat we konden beginnen met lol trappen en hopen op Noorderlicht, moest er gewerkt worden. We kregen niet alleen les in vuur maken met alleen een fire stick en wat je in het kamp van de grond kon rapen (uitdaging..), maar leerden ook hoe we ons eigen dekenfort konden bouwen van sneeuw. Vanavond zouden de tenten namelijk in de sledes blijven en zouden we in de buitenlucht gaan slapen.

slapen onder het Noorderlicht

Het idee van buiten slapen stond me aan het begin van de expeditie enorm tegen, maar naarmate de week vorderde, voelde ik dat ik er klaar voor was. Dus vol goede moed trok ik mijn sneeuwschoenen aan om de door het team gekozen plek plat te stampen.

slapen onder het Noorderlicht

We bouwden een muur van sneeuw om ons uit de wind te houden, zetten onze keuken op, kookten water.. Als een geoliede machine gingen we te werk. Dat was het moment dat ik me realiseerde hoe veel we eigenlijk geleerd hadden in de afgelopen dagen. Hoe we langzaam maar zeker survival experts waren geworden in deze barre omstandigheden. Wel een beetje jammer dat het alweer de laatste dag was, net nu we alles een beetje onder de knie begonnen te krijgen.

slapen onder het Noorderlicht

De laatste nacht bij het kampvuur

Nadat ons sneeuwfort gebouwd was, onze buiken gevuld waren en we tussen neus en lippen door de media te woord hadden gestaan, was het tijd voor vertier. Een spoor van kaarsen bracht ons naar een DIY kampvuur dat bovenop een heuveltje op ons lag te wachten. We hadden die middag zelf vuur gemaakt, dus er werd verwacht dat we nu lieten zien hoe het moest. Niet tegen de organisatie zeggen dat we vals gespeeld hebben hoor, maar een zekere Polar deelnemer had iets licht ontvlambaars in zijn jaszak. En gelukkig maar, want we hadden wel genoeg geoefend met vuur maken.

slapen onder het Noorderlicht

slapen onder het Noorderlicht

De organisatie verzorgde onbeperkt koffie, thee en iets lekkers voor ons. Wat was dat genieten! En wat was ik daar aan toe! Eindelijk hadden we tijd om even rustig met elkaar te zitten, te praten over onze ervaringen en te genieten van dit mooie moment samen. Onze laatste avond in de wildernis kon haast niet mooier. Tot het Noorderlicht besloot om even gedag te komen zeggen. Binnen no time zat iedereen achterstevoren naar de lucht te staren, werden statieven in elkaar geschroefd om foto’s te maken en wisselden “Ohhhhh’s” en “Ahhhhh’s” elkaar af.

slapen onder het Noorderlicht
Shot by Ketter Michelle

Slapen onder het Noorderlicht

Toen de koffie en thee op was en het Noorderlicht was gedoofd, besloot iedereen terug te gaan naar hun sneeuwfort. Zonder tent om je heen voel je je toch een stukje kwetsbaarder, dus de mentale drempel om je uit te kleden is best hoog. Gelukkig waren we inmiddels een kei in zo snel mogelijk de buitenste laag kleding uitdoen en in de slaapzak duiken.

slapen onder het Noorderlicht

Toen we alle vier (team Finland en team Nederland) in onze slaapzakken lagen, omringd door de door ons gebouwde sneeuwmuren, gebeurde er iets bijzonders. We zagen wel vijf vallende sterren achter elkaar! En als klap op de vuurpijl kwam het Noorderlicht ook nog eens terug.. Er is geen moment in mijn leven geweest dat ik me gelukkiger heb gevoeld dan ik op dat moment deed. Ik was zo hard aan het vechten tegen de slaap, omdat ik geen moment van dit bijzondere fenomeen wilde missen. Ik heb het eventjes volgehouden, maar uiteindelijk verloor ik de strijd. Ik viel in slaap. In mijn slaapzak, in de buitenlucht, in de middle of nowhere, in -15ᵒC, omringd met mensen die ik net 5 dagen ken, met het Noorderlicht en vallende sterren boven mijn hoofd. En een onuitwisbaar grote grijns op mijn gezicht.

slapen onder het Noorderlicht
Shot by Nicklas Blom

Laat een antwoord achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.