Fjällräven Polar 2018
Fjällräven,  Persoonlijk

Fjällräven Polar 2017 – dag 7: Hoe 300km sleeën mijn leven veranderde

Dat Fjällräven Polar 2017 een bijzonder event is geweest, dat zal niemand ontgaan zijn. En dat deze hele gebeurtenis een behoorlijke indruk op me achterliet, was inmiddels ook wel duidelijk. Het heeft niet voor niets ruim drie en een halve maand geduurd tot ik mijn ervaringen, gedachtes en herinneringen fatsoenlijk op papier kon zetten. Sterker nog, het heeft zelfs weken geduurd voordat ik er überhaupt over kon praten zonder stil te vallen en weg te dromen..

Disclaimer

Ik maakte namelijk de reis van m’n leven. En niet zomaar een reis, ik deed mee met Fjällräven Polar 2017. Ik liet een droom uitkomen. Het gebeurde echt. Ik had er vier weken voor gevochten, gevochten als een leeuw en ik won. Het bleek alles te zijn wat ik hoopte. Het was zelfs mooier dan ik had durven dromen, maar ik ga nu ook weer niet doen alsof mijn leven nu perfect is en alsof ik een compleet ander persoon ben geworden. Wel hoop ik te laten zien wat zoiets geks als 300 kilometer sleeën met een mens kan doen.

20170408_112659

 

Out of touch of juist in touch met de realiteit?

Ik heb me een hele tijd afgevraagd of ik nu compleet out of touch met de realiteit was na dit avontuur of dat ik helderder dan ooit en juist compleet in touch was met de realiteit. En wat moet je met jezelf aan als je constant het gevoel hebt dat je ergens bent waar je niet hoort? Ik werd bijna wanhopig van mijn verdwaalde bestaan.  Dus ik ging lezen. En lezen hielp. Zo las ik Thoughts in Solitude van Thomas Merton, The Call of The Wild van Jack London en de grootste eye opener: dit artikel genaamd ‘The Virtues of Isolation’. Ik had een gevoel, nee, een zijnstoestand gevonden die ik niet zelf onder woorden kon en kan brengen. Daarom zal ik een poging wagen om dat met de woorden van anderen te doen.

Existentiële crisis

Zo leerde ik van Jack Fong, socioloog in Californië, dat mijn ‘existentiële crisis’ werd veroorzaakt doordat ik lang genoeg alleen was geweest met mezelf. Hij noemt het ‘mentale flikkeringen van helderheid’ (klinkt toch beter in het Engels). En dat is misschien wel de beste manier om te omschrijven hoe zo’n gebeurtenis je leven kan veranderen. Want als je uren achtereen op een slee staat en met niemand kunt praten, slaat je hoofd op hol. En omdat je nul afleiding hebt, geen enkel benul van tijd en niets ‘moet’ behalve je slee besturen, kan dat voor hele heldere momenten zorgen.

“When you have these moments, don’t fight it. Accept it for what it is. Let it emerge calmly and truthfully and don’t resist it. Your alone time should not be something that you’re afraid of. (…) It really lifts you out of problems. It really, really has a powerful function for making you understand your predicament in this universe.”

Fjällräven Polar 2017

Productieve eenzaamheid

Een andere expert op het gebied van eenzaamheid is Matthew Bowker. Hij vindt dat eenzaamheid alleen productief kan zijn door op zoek te gaan binnen jezelf, hoe ongemakkelijk dat ook is. Want zoals ik eerder al beschreef, dit was geen proces dat ik binnen een paar dagen door had. Dit was een proces van maanden. Vanaf het ontdekken van de wedstrijd tot aan het verwerken en opschrijven van dit alles.

“It might take a little bit of work before it turns into a pleasant experience. But once it does it becomes maybe the most important relationship anybody ever has, the relationship you have with yourself.”

Met als allerbelangrijkst uitgangspunt dat alleen zijn je alleen kan helpen als je de mogelijkheid hebt om je bij een sociaal gebeuren te voegen als je daar zin in hebt. Eenzaamheid helpt je alleen uit de problemen als je eenzaamheid vrijwillig is. En als je daarnaast positieve relaties met mensen en dingen aan kunt gaan.

Fjällräven Polar 2017

 

Hoe Fjällräven Polar 2017 mijn leven veranderde

Met alle bovenstaande stof tot nadenken, probeerde ik op een rijtje te zetten of ik nu echt zo veranderd was door een stukje te gaan sleeën. En hoe dan? Wees niet bang hoor, ik ben nog steeds good old Mies. Maar wat ik tijdens dit avontuur heb geleerd, zijn een aantal waardevolle handvatten voor het dagelijks leven geworden. Het begon geografisch. Omdat ik ben geboren en getogen in een dorp, heb ik de afgelopen anderhalf jaar behoorlijk wat moeite gehad met in de stad wonen. Ik vond het vreselijk om in het weekend te stad in te gaan, ik kon maar niet wennen aan alle geluiden en hoe opgepropt alles was.. Maar nu voel ik me er misplaatster dan ooit. En dus gingen we op huizenjacht. Want we wilden eigenlijk allebei wel graag de stad uit.

Fjällräven Polar 2017

Ga toch sleeën!

Toen kwam het psychologische aspect. Een stuk pittiger. Ik heb geleerd dat er geen ‘shortcuts’ zijn in het leven, geleerd om prioriteiten te stellen en geleerd om vol gas te gaan voor waar je in gelooft. Als iets mij niet aanstaat, waarom zou ik dat nog langer accepteren? Mijn winterdepressie? Daar hoef ik niet langer mee te dealen. Het is geen onderdeel van mij. Ik ga die strijd gewoon aan. Dat monster moet maar eens een klereneind gaan sleeën. Knapt ie vast van op. Uren op de bank mijn tijd verdoen aan films of domme tv? Dat kan ik niet meer. Alhoewel ik dat graag nog zou willen kunnen. Ik ben veel strenger voor mezelf geworden als het gaat om ‘dingen doen’. En ondanks dat het soms voor heel veel onrust (in hoofd en lijf) zorgt, vind ik het meestal heerlijk.

Fjällräven Polar 2017

Fomo nomo

Alle notificaties op mijn telefoon staan tegenwoordig UIT. Facebook, Twitter, Instagram, LinkedIn, WhatsApp en YouTube beheren niet langer mijn leven. IK beheer mijn leven. En niet in de eerste versnelling, maar in de vijfde. Want ik wil geen seconde van mijn leven meer verdoen aan iets waar ik het niet aan wil verdoen. Ik wil geen slaaf meer zijn van mijn telefoon, mijn telefoon is een slaaf van mij en mijn avonturen. Toegegeven: dit is misschien wel de moeilijkste verandering geweest. Maar na zo’n week op de slee had ik precies geen hol gemist, behalve een paar notificaties en appjes of ik het leuk had. En dan ga je toch realiseren dat een smartphone lang niet zo onmisbaar is als je denkt.

Fjällräven Polar 2017

Mag ik alsjeblieft naar buiten?

Ik kreeg ook meer passie. Ik werd namelijk nóg gekker op de natuur.  Toen ik een aantal jaar geleden voor het eerst ging hiken, dacht ik dat ik voor altijd veranderd was door mijn nieuwe liefde voor de natuur, voor outdoor activiteiten en vooral voor Scandinavië (hence mijn rendierentattoo). Maar dit is de overtreffende trap. Regen? Wat een giller, dan trek ik toch een poncho aan. Wind? Oren beschermen en gaan. Kou? Laagjes, laagjes, laagjes. Ik heb continue cravings om met mijn rugzak te gaan verdwalen. Weg van mensen, gebouwen en geluiden. Ik had 25 jaar een hekel aan kamperen en weigerde in een tent te slapen, maar nu kan ik niet wachten tot ik met Bart-Jan kan gaan verdwalen (in Noorwegen) met een tentje op onze rug.

Fjällräven Polar 2017

Milieubewust zijn kun je leren

Het avontuur maakte me ook milieubewuster. Ik ging van rokende sporthater naar een bomenknuffelende natuurliefhebber. We eten minder vlees, kopen minder producten in plastic, douchen korter en carpoolen meer. Alles om zo lang mogelijk te kunnen genieten van de natuur en het over te kunnen dragen aan de generaties na ons. Want het is echt heel pijnlijk om te bedenken dat de besneeuwde landschappen die ik gezien heb over een paar jaar zullen verdwijnen. En ik kan niet achterover leunen en toekijken hoe dat gebeurt.

Fjällräven Polar 2017

Wees lief of houd je kop

Verder ben ik veel liever voor en geduldiger met de mensen om me heen geworden. Ik heb geleerd om te vergeven, om opgekropte woede en wrok los te laten en om minder snel te oordelen. En ja, toen ik 9 uur op één dag op de slee stond, passeerde een aantal specifieke gevallen mijn gedachten. Mijn ex-werkgever waar ik een burn-out opliep op mijn 23e? Their loss. De mensen die mij zeiden dat ik een klaagtroel was toen mijn vakantie vorige zomer gedeeltelijk werd verknald door strophulus? Gewoon jaloers. En degene die me zeiden dat ik moest stoppen met campagne voeren, omdat ik toch niet zou winnen? Ha! Wat een grapjurken. Heb toch lief. En als je niets liefs kunt zeggen, houd dan gewoon je kop.

Fjällräven Polar 2017

Onzekerheid is verleden tijd

En last but not least, de allergrootste bevrijding: ik ben van mijn chronische onzekerheid af. Onzekerheid over mijn lijf, want het boeit de natuur echt niet of je een sixpack hebt en of je wenkbrauwen on fleek zijn. Onzekerheid over hoe ik over kom op andere mensen, want zo lang je echt, oprecht en jezelf bent kun je het niet verkeerd doen. Onzekerheid over mijn skills, want ik heb geleerd om te kamperen in winterse omstandigheden en zelf vuur te maken. En onzekerheid over mijn doorzettingsvermogen, want ik heb tegen beter weten in niet opgegeven en deze reis gewonnen én vervolgens ook nog voltooid zonder dood te vriezen.

Fjällräven Polar 2017

Dag ‘oude’ Michelle, hallo ‘nieuwe’ Michelle

Ik had van tevoren wel gehoord dat Fjällräven Polar 2017 een ‘life changing experience’ zou zijn, maar ik kon me voor geen meter voorstellen in wat voor manier dat mij dan zou veranderen. Maar als ik nu terug kijk, ben ik zo veel sterker terug gekomen. Ik heb zo veel waardevolle dingen geleerd. En bovenal geleerd om van mezelf te houden. Mijn eigen waarde in te zien. In te zien dat ik sterk genoeg ben om te doen wat ik wil. Mijn dromen na te jagen. En me niet langer druk te maken om wat anderen daar van vinden. Van mij vinden. Want ik kan bergen verzetten. En ik ga dat ook zeker doen. Watch me.

8 reacties

  • Nienke

    Hoi Michelle,

    Wat een reis en wat een avonturen allemaal. Heel oprecht geschreven, mooi en ook wel onroerend inkijkje in je ervaringen! Dank je wel! x Nienke

  • Marije van Brenk

    Ik heb geboeid je verhaal zitten lezen en wat heb je dat fanatastisch op ‘papier’ gezet! Wij hebben dit jaar voor het eerst Noorwegen mogen ontdekken per voet en wij zitten nu alweer te brainstormen in welk gebied we onze volgende vakantie dagen gaan opmaken..

  • Henk-Jan

    Hi Michelle,

    Ik heb in 2004 of zo de Fjaalraven Polar mogen doen als NL afvaardiging. Fantastisch. In een woord. Fantastisch. In 2008 heb ik een beetje verder gezocht en Groenland overgestoken. Nu zonder honden.
    Maar ik kom nu weer vaak in Noorwegen. Nu met een eigen groep mensen om te laten zien hoe mooi de koud is. Heerlijk is dat.

    Groet,
    Henk-Jan

    • Lost In Norvana

      Hoi Henk-Jan!
      Wat leuk om van iemand uit de Polarfamilie te horen op mijn site! Ik ben ook compleet aangestoken met het virus en wil alleen nog maar naar het noorden reizen. Het liefst in de winter. Groenland lijkt me ook waanzinnig! Heb je dit op sneeuwschoenen gedaan? Begeleid je nu reizen?
      Groetjes en veel veilige reizen!

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.